Ur. w 1987 r., doktorant Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Absolwent Wydziału Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał udział m.in. w festiwalu „Embodied Action”, Hong Kong, 2016; „GUYU ACTION Performance Art Festival”, Xi’an, Chiny, 2016; „Polish Performance Night”, Le Lieu Gallery, Quebec, 2014. Autor wystaw indywidualnych „Moro” (Galeria Wschodnia, Łódź, 2013) oraz wystawy „Czkawka” w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie (MOCAK, Kraków, 2014). Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013). Laureat nagrody Fundacji Gray House Szara Kamienica (2015).

Przemysław Branas, Hyena, 2014/2015, obiekt, pokaz slajdów

Praca Przemysława Branasa to w istocie ślad rozciągniętego w czasie działania artysty. Składa się na nią oszczędna dokumentacja fotograficzna uruchomionego przez niego procesu, jak również jego rezultat: woskowy odlew w kształcie małej XIX-wiecznej trumny. Branas przez dziewięć miesięcy regularnie odwiedzał cmentarze w celu pozyskania ze śmietników niedopalonych zniczy i wkładów stearynowych. Równolegle w domowej kuchni, a później piwnicy przetapiał je, przeobrażając w zaprezentowany obiekt.

Ten cmentarny „recykling” umożliwił przetworzenie resztek zniczy w inną formę z repertuaru kultury materialnej, jaka powstała wokół zjawiska śmierci. To swoiste przedłużenie cyklu wiązać można z symbolicznym kultywowaniem pamięci o zmarłych, lecz także z nawracającą żałobą. Taka niezakończona żałoba stanowi ważny komponent wyidealizowanej tożsamości Polaków jako narodu, który w dziejowych klęskach dostrzega źródło dumy i ofiarę składaną przez niego niczym przez Chrystusa narodów. W podobny sposób, jak nieprzepracowana żałoba uporczywie powraca w refleksji o polskości, tak i artysta nie pozwala zniknąć śladom żałoby po anonimowych zmarłych.